Bullshit!

Yapmak istemediğim şeyler yüzünden kendimi suçlayamam.
Ya da elimde olmadan gelişen olaylar için...
Az önce babam telefonda biriyle görüştü; bense burda yalnızlık ve bitmişlik hissettim sadece.
Benim suçum yoktu. Ama bu kendimi kötü hissetmemi engellemedi.

Aslında böyle hissetmemem gerekir. Ama hayatın iplerini elimden salamıyorum işte. Ne olursa olsun diyemiyorum.
Bullshit!
Hep üzülen taraf ben mi olmalıyım?